ایران بریفینگ / امیر فرشاد ابراهیمی
تاریخ را فاتحان نخواهند نوشت!
واقعه حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸تیر۷۸ و کشته شدن چندین دانشجو و زخمی و مجروح شدن صدها تن دیگر در کوی دانشگاه تهران در روز ۱۸تیر و سحرگاه ۱۹ تیر ۷۸ که در جریان حمله به یک تحصن دانشجویی توسط وحوش خامنه ای در انصار حزب الله و قرارگاه ثارالله سپاه و نیروی انتظامی با بکارگیری سلاحهای گرم و سرد و تخریب کامل اموال و خوابگاههای دانشجویان و حتی یورش به اموال و تخریب خوابگاههای دخترانه و دانشجویان خارجی ساکن کوی دانشگاه صورت گرفت.
طبق معمول و قاعده کلی به امضاء رسیده در جمهوری اسلامی، بجای رسیدگی و مجازات عاملین یورش و کشتار دانشجویان، بعکس منجر به تظاهرات و اردو کشی متقابل خیابانی و برگزاری و شکل گیری یک راهپیمایی حکومتی خود خودجوش ومردمی خوانده در محکومیت دانشجویان کشته و زخمی شده کوی دانشگاه شد.
حماسه حکومتی و بظاهر مردمی همانند ۹دی۸۸ با چندین روز تاخیر صورت گرفت و خامنهای و اعوان و انصارش در این چند روز زمان داشتند تا از اقصی نقاط تهران و ایران لشکر کشی کنند تا لبیک یا خامنه ای بگویند!
از عبرت های پند آموز تاریخ همین بس که این اردوکشی خیابانی در ۲۳تیر که پس از بسیاری بوق و کرنا و وااسلاما نمودنها و تحریف نمودن حقیقت واقعه توسط صدا و سیما و به انگیزه تهییج بخشی از مردم انجام گرفت و همواره در آن ایام و سالها تا مدتها با عنوان روز بصیرت و فهم انقلابی مردم و
حماسه بیعت مجدد ملت با رهبری یا حماسه ۲۳تیر یاد میشد؛
در همان ایام و سالها ابتدایی بگونه ای محو و به خاکدان تاریخ سپرده شد که تنها پس از گذشت چند سال از آن وقایع، این روز یعنی ۲۳تیر برای جماعت خود ارزشی خوانده آن دوره در دهه هفتاد نیز حتی بکلی بفراموشی سپرده شد!
تا چه برسد به این سالها و مستضعفین فکری و خود انقلابی و ارزشی پنداران کنونی این روزها که ۲۳تیر برایشان روزیست عادی بسان دیگر روزهای عادی تقویمشان که هیچ جایگاهی در روزهای تقویم ارزشیشان ندارد؟!
و برای پند تاریخ همین بس که حسن روحانی در آن روز سخت ترین و خشن ترین موضعگیریها را کرد و دستور داغ و درفش و اعدام دانشجویان و معترضین را که البته او اراذل و اوباش داد سخنرانی از صداوسیما و رسانهها پخش شد اما یک دهه بعد مردم به خیابان ریختند و انتخاب او را جشن گرفتند و از این جلاد توقع رونق اقتصادی آزادی و ارزانی داشتند!
حافظه تاریخی ما ایراد دارد!