حسین باستانی / سرتیپ پاسدار علی شادمانی، معاون هماهنگ‌کننده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء گفته: «یک نفر که هیچ نسبتی با ارتش جمهوری اسلامی ندارد با ناراحتی تمام، دستگیری، اعدام یا اخراج یک مشت خائن و وابسته را که ارتش و دستگاه‌های امنیتی و قضایی آنها را از ارتش تسویه [تصفیه] کردند، موجب تضعیف ارتش در آن مقطع می‌داند.»
این فرمانده سپاه، بدون توضیح بیشتر در مورد فردی که به گفته او از «اعدام یا اخراج یک مشت خائن و وابسته» از ارتش انتقاد کرده، گفته عاملان کودتای نقاب (نوژه) «قرار بود ۳۰ فروند هواپیما با ۵ هزار بمب و موشک به تهران حمله کنند». او سپس برای اثبات «خباثت» ارتشی‌های عامل کودتا تعریف کرده: «کودتاچیان در این کودتا برآورد کرده بودند که در صورت بمباران تهران ۵ میلیون نفر کشته می‌شوند. خباثت دشمن تا جایی بوده که برایشان مهم نبوده، ۵ میلیون نفر از مردم تهران کشته شوند.»
به این ترتیب مشخص می‌شود معاون مهمترین قرارگاه نظامی کشور، نمی داند ۳۰ هواپیما نمی‌توانند ۵ هزار بمب و موشک حمل کنند (یعنی مثلا هر فانتوم -ولو در چند نوبت پرواز- بیش از ۱۶۰ بمب و موشک حمل کند). این سردار سپاه همچنین متوجه نیست که ۳۰ هواپیمای جنگنده قادر نیستند ۵ میلیون نفر را بکشند (یعنی مثلا هر فانتوم بیش از ۱۶۰ هزار نفر را بکشد). او ظاهرا حتی اطلاع ندارد که ۵ میلیون نفر ادعاییش، چیزی در حدود یا حتی بیشتر از کل جمعیت تهران در آن زمان (سال ۱۳۵۹) می‌شده است.
با همه اینها اما، سردار شادمانی تاکید دارد که برای اطاعت از توصیه رهبر جمهوری اسلامی در مورد «جهاد تبیین»، وظیفه خود دانسته به میدان بیاید تا از «تحریف واقعیت» در مورد جنگ جلوگیری کند.
تامل برانگیز است که فردی با این سطح از دانسته‌های تخصصی یا حتی عمومی، معاون قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء است که وظیفه هماهنگی کلیه قرارگاه های نظامی سپاه و ارتش در ایران را بر عهده دارد -این قرارگاه البته با قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (که به فعالیت اقتصادی مشغول است) و قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (که وظیفه مقابله به حملات هوایی و موشکی را دارد) فرق می کند.
مهم تر آنکه اطلاعات سردار شادمانی در مورد مسائل نظامی، در پی بیش از چهار دهه حضور در سمت‌های مختلف فرماندهی به سطح فعلی رسیده است. آقای شادمانی در زمان کودتای نوژه مسئول آموزش سپاه همدان در پادگان آموزشی ابوذر بود و جزو نیروهایی محسوب می‌شد که در قلع و قمع افسران تحصیل‌کرده نیروی هوایی ایران به بهانه کودتای نوژه، نقش موثری ایفا کردند.
به دنبال کودتای نقاب یا نوژه در ۱۸ تیر ۱۳۵۹، در دو ماه منتهی به جنگ ایران و عراق حدود ۱۵ هزار افسر و درجه دار ارتش دستگیر یا برکنار شدند و ۱۱۰ نفر آنها و از جمله ۳۵ خلبان را اعدام کردند. قلع و قمع واحدهایی زبده از نیروی هوایی و نیروی زمینی در آستانه تجاوز نظامی عراق، نقشی تعیین‌کننده را در پیشروی های اولیه عراقی ها در خوزستان ایفا کرد.