راهپیمایی در شیراز از ساعت سه شروع شد و کم کم به جمعیت افزوده شد. در اولین ساعت تجمع خبری از مامورین و لباس شخصی ها نبود. شاید حکومت فکر نمی کرد چنین جمعیتی جمع شود.
یک شاهد عینی در شهر شیراز با بیان این مطلب به خبرنگار رهانا، سامانه خبری «خانه حقوق بشر ایران» گفت: با جمع شدن جمعیت بر تعداد مامورین امنیتی و لباس شخصی ها افزوده شد. جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر که خیابانهای ملاصدرا نمازی تا فلکه دانشجو را پر کرده بود. در این بین نیروی انتظامی نقش حاشیهای داشت و لباس شخصی ها بودند که درگیر می شدند.
چیزی که در این راهپیمایی زیاد به چشم میخورد حضور افراد مسن و زنان محجبه و مادرانی بود که در کنار فرزندانشان به اعتراض آمده بودند. چندین مادر را دیدم که در مقابل ون پلیس ایستاده بودند و پلیس را وادار به آزادی فرزندانشان کردند.
یک نفر بر اثر اصابت گاز اشک آور چشمانش دچار سانحه شد و چندین نفر هم به شدت زخمی شدند.
بسیجی ها برای قدرت نمایی جمع شده بودند و شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه را سر میدادند که از سوی مخالفان با شعار مرگ بر دیکتاتور و هو زدن پاسخ می گرفتند. این بزرگترین حرکت اعتراضی مردم شیراز در طول یک سال اخیر بوده و هنوز هم ادامه دارد.
راهپیمایی بیشتر به صورت سکوت بود و معترضان سعی داشتند از متشنج کردن محیط پرهیز کنند. در این بین لباس شخصی ها با دوربین های هندی کم در بین مردم فیلم می گرفتند تا آنها را در اسرع وقت شناسایی و برخورد کنند.
حضور زیاد مامورین در همه جا هر گونه امکان فیلم گرفتن را سلب می کرد.