تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۸۹
سید عطاالله مهاجرانی
لباس شخصی ها اگر منفورند در همه جا منفورند. نمی شود در ایران سرباز ولایت باشند و در مصر، اراذل و اوباش .
چنان که انتظار می رفت، پس از راه پیمایی و تجمع حیرت انگیز و بی سابقه مردم مصردر قاهره- در میدان آزادی- در اسکندریه و سوئز و شهرهای بزرگ دیگر، مبارک به تعبیرروزنامه گاردین امروز ،به ناگزیرسر خم کرد. پذیرفت در انتخابات آینده که البته ۸۴ ساله می شود، شرکت نکند. پسرش هم کاندیدا نخواهد شد. پسرش به لندن بازگشته، در محله گران قیمت نایتزبریج خانه ای تماشایی دارد…مبارک برای این که نشان دهد مردم مصر از او حمایت می کنند، روز چهارشنبه دست به نمایش غریبی زد. هوادارانش همان پرسنل لباس شخصی تحت فرمان نیروهای امنیتی و حتی پلیس هایی که لباس شخصی پوشیده بودند، به میان مردم آمدند. با سنگ و چوب و چماق ودشنه، سوار بر شتر و اسب و یابو به سوی معترضان تاختند. عده ای را کشتند و بسیاری زخمی شدند.
تصویر دیگری از مصر در برابر چشم جهانیان قرار گرفت. مردمی که از دو سو دارند به هم سنگ پرتاب می کنند. به حق گفته شد که کار مبارک جنایت علیه مصر است. بدنام کردن یک ملت بزرگ برای چند ماه بیشتر بر سریر قدرت ماندن. این که مبارک هواداری داشته باشد که در راه مبارک آدم بکشد، پیداست آن هوادار از زمره ماموران امنیتی دون پایه اوست. این رسم در کشورهای دیگر هم جاری است. از میان مردم فقیر و عامی، در مصر از میان اعراب بدوی عده ای را سازمان دهی می کنند. حتی از میان زندانیان بدسابقه و قاتل و متجاوز برخی را انتخاب می کنند. آن ها را به جان مردم می اندازند. به تعبیر فواد عجمی مبارک همان فرمول دوگانه ای را که در برابر آمریکا و غرب به کار می گرفت، در روایتی تازه در برابر مردم مصر به کار برده است. به آمریکا و غرب می گفت: اگر از او حمایت نکنند و اگر وضعیت فوق العاده ادامه پیدا نکند، اسلام گرا ها حاکم می شوند. به مردم مصر هم می گوید: اگر من بروم ناامنی و آشوب بر پا می شود. روزی که به خانه های مردم حمله شد، به موزه مصر حمله کردند.
حمله کنندگان همین لباس شخصی ها بودند. پلیس مطلقا آن روز- سه روز پیش- از صحنه غایب بود. امروز هم ماموریت آنان این بود که از مردم انتقام بگیرند و صورت مردمی هم داشته باشند. خبرگزاری و سایت های خبری ایران به درستی به این ماموران عنوان مزدور و اراذل و اوباش دادند. همکاران این مزدوران و اراذل و اوباش همانانی بودند. که فاجعه کهریزک به نامشان ثبت شد. همانانی که به منزل آقای کروبی حمله کردند. همانانی که دفتر آیه الله صانعی و آیه الله منتظری را تخریب کردند. همانانی که به دانشگاه حمله کردند. به مجتمع سبحان حمله کردند و همگی هم شامل مرور زمان ، به بوته فراموشی سپرده شدند.
باس شخصی ها اگر منفورند در همه جا منفورند. نمی شود در ایران سرباز ولایت باشند و در مصر، ما سربازان حکومت مبارک را اراذل و اوباش بدانیم. مردم مصر کارت شناسایی لباس شخصی ها را از جیبشان بیرون آوردند ، تردیدی باقی نماند که ماموران مبارک بودند
این هم آخرین تقلای مبارک در بدنام کردن مردم مصر و مصر بود. انتقام از شکوه حضور مردم مصر.