دوشنبه, 25 بهمن 1389
ازميال نامه هاي رسيده به كانون : از مسئول سازمان حقوق انسان در تونس که البته در خارج تونس بسر می برد پرسیده شد که آیا شما منتظر بودید که “بن علی” به این سرعت خاک تونس را ترک کند؟ او گفت نه منتظر نبودیم، یعنی از بیرون که به رژیم نگاه بکنید، خیال می کنید خیلی قویست اما از درون که نگاه کنی، می بینید تمام جبهه های داخل رژیم برضد هم در جنگ هستند. 5- تا یک ملتی لباس ترس بدر نیاورد، نمی تواند ضعفهای قدرت استبدادی را ببیند، وقتی که از لباس ترس بیرون آمد، چشمهایش را باز میکند، می بیند آنی را که خیال میکرد ابر قدرت است این است؟! . آنوقت میایستد و رژیم است که ضعفهای خودش را بروز میدهد و انعطاف ناپذیری یادش میرود و انعطاف پذیر میشود اما دیر است. صدای انقلاب را میشنود اما دیر است. 6- چه کسی رهبر جنبش مردم تونس است؟. شخصیتی نمی بینید و از این نظر جنبش تونس فقری هم دارد، در صورتیکه در ایران یک نیروی محرکه قوی وجود دارد. الان که ابن علی رفته است آن نیروی جانشینی که بیاید و دولت را تصدی کند، در صحنه مشاهده نمیشود، حال اینکه در ایران وجود دارد، منتها مسئله اینجا است که جامعه باید تصمیمش را روشن کند و تکلیف خودش را معین کند، چه میخواهد و چه نمی خواهد، این همان است که قبلا عرض کردم، تا این را دقیق نکند، تکلیف جانشین هم معین نمی شود، جنبش هم نمی تواند جلو برود، مانند جنبش مردم تونس که تا اینجا جلو آمده است، اگر در این مرحله نتواند بدیل یا نیروی جانشین مردم سالار را ایجاد کند و جانشین کند این خلأ میشود و خلأ را زور پر می کند. شما مردم ایران یک نعمتی دارید که قدرش را باید بدانید، که آن نعمت مانع از آن میشود که خلأ بوجود آید، اما دوباره میگویم، تکلیف را باید دقیق معین کنید، با ترس، تردید و اینکه حالا اگر این برود چه میشود، اگر نرود چه میشود، حالا صبر کنیم که بلکه آقای خامنهای بمیرد، ره بجایی نمی برید. این ملت باید خیلی ضعیف باشد که اینقدر تکلیف گرا باشد و بنای زندگیاش را بر مرگ و زندگی یک آدم بگذارد!. تونس به شما مردم ایران میگوید ” برخیز “. این درسی که شما به مردم دنیا دادید، این درس دارد به خود شما برمیگردد، به شما میگوید “برخیز ” جنبش را خوب نکردید که رها کردید، از سر بگیرید. ضعف دشمن را که این رژیم است، با قدرت خود میباید مقابله کرد، یعنی شما باید روی حق خود بایستید، تا بتوانید از ضعف او استفاده کنید، اگر روی حق خود نایستید، نمی توانید از ضعف او استفاده کنید، مثل وضعیت تونس است، اگر این مردم روی حق خود نمی ایستادند و به قلمروی استبداد آقای بن علی میرفتند و می گفتند، آقای رئیس جمهور شما ۲۳ سال است که به ما زور میگویی و ما هم که مطیع امر شما هستیم، نمی خواهیم که رژیم شما هم این ور و آن ور بشود، ما قصد اصلاح داریم، حتی بگویند حواست را جمع کن اگر به تقاضای ما توجه نکنی، دفع دیگر که مردم جنبش کنند ممکن است رژیم از بین برود، این گونه نصایح را بکنید، هم مردم را سرد میکنید و هم مردم به جایی نمی رساند چون آن چهار چوب مال او است، میگوید حالا که آمدید من مصالحی دارم، نظام مصالحی دارد، ملت باید این مصالح را رعایت بکند، من هم یک کارهای را میکنم مثلا کاری می کنم بیکاری کم بشود و کار ایجاد میکنم، چه می شد؟ جنبش می خوابید و مردم را سرکوب می کردند، همه آنهاییکه در جنبش شرکت کرده بودند شناسایی شده بودند و یک یک آنها محاکمه می شدند تا دیگر کسی تکان نخورد. مردم تونس دیروز و امروز گفتند آقای بن علی باید بروی و رفت، شما مردم ایران نمی خواهید به آقای سید علی خامنه ای بگویید باید بروی؟ می خواهید صبر کنید این آقا سلسله سلطنتی ولایت مطلقه موروثی برایت تاسیس کند؟ جدا شرم اور است که یک ملتی انقلاب بکند معلم دنیا بشود در تحول جهان چنان نقش عظیم و دوران ساز پیدا بکند و یکدفعه چنان وا برود که آقای سید علی خامنه ای هم هوس تاسیس سلسله بکند. برخیز ایرانی برخیز. معلم های بشر برخیزید، نگران نباشید و نترسید. ملتی که برمیخیزد خود به مهار کردن وضعیت تواناست، چنانکه با پیروزی و موفقیت کامل بسوی هدف برود.