
ایران بریفینگ / هلدینگ «صبامیهن» سال ۱۳۷۸ و با اهداف شناسایی و بررسی فرصتهای اقتصادی و سرمایهگذاری در زمینههای بازرگانی، بازار سرمایه، کشت و صنعت، ساختمانی، نفت، گاز و انرژی، بیمه، فنآوری اطلاعات و لیزینگ فعالیت خود را آغاز کرد.
این هلدینگ ارتقای ارزش داراییها، تولید ثروت، ایجاد ارزش افزوده، سرمایهگذاری مولد و ایجاد اشتغال از طریق جذب نیروی انسانی شایسته، متخصص و کارآمد را از جمله ماموریتهای خود اعلام کرده است.
صبامهین یکی از ارزشهای خود را «التزام به گردش آزاد اطلاعات» عنوان کرده است اما در هیچ سند رسمی نشانی از وابستگی این هلدینگ به صندوق بازنشستگی وزارت اطلاعات نیست.
در روزنامه رسمی کشور نیز نام این هلدینگ در چندین نوبت تکرار شده اما مدرکی رسمی که نشان دهد این شرکت وابسته به وزارت اطلاعات است، دیده نمیشود. اما در خبرهای غیر رسمی، موضوع وابستگی این شرکت به صندوق بازنشستگی وزارت اطلاعات بارها مطرح شده است.
یکی از شرکتهای زیرمجموعه این هلدینگ در سایت خود به نام صبامیهن به عنوان شرکت مادر خود اشاره کرده و نوشته است این شرکت «تحت مالکیت ۱۰۰درصد صندوق بازنشستگی» قرار دارد.
نام هلدینگ صبامیهن برای نخستینبار در ارتباط با یک پروژه بزرگ ساختمانی به نام «ارگ تجاری تجریش» در تیرماه سال ۱۳۹۳، در سایتی به نام «مسیرآنلاین» رسانهای شد. این سایت به تخلفات این پروژه اشاره کرده و وعده داده بود در گزارشی دیگر اعلام خواهد کرد که هلدینگ صبامیهن به کجا وابسته است.
مسیرآنلاین چند ماه بعد، یعنی دی ماه همان سال در گزارش کوتاهی نوشت پروژه ارگ تجاری تجریش متعلق به صندوق بازنشستگی وزارت «خدوم، پرتلاش و گمنام[…]» است.
این سایت احتمالا بنابر ملاحظات امنیتی، حاضر نشد به صراحت اعلام کند این پروژه عظیم ساختمانی متعلق به هلدینگ صبامیهن، وابسته به صندوق بازنشستگی وزارت اطلاعات است.
خرداد ماه سال ۱۳۹۸ نیز یکی از اعضای شناخته شده «جنبش عدالتخواهان» در ایران طی سخنانی در دانشگاه سیستان و بلوچستان به صراحت اعلام کرد هلدینگ صبامیهن متعلق به صندوق بازنشستگی وزارت اطلاعات است و فعالیتهای گسترده اقتصادی دارد.
وزارت اطلاعات آنطور که «فرهاد رهبر»، معاون وقت امور اقتصادی وزارت اطلاعات گفته بود، به منظور تامین منابع مورد نیاز خود بدون اتکا به بودجه وارد فعالیتهای اقتصادی شده است.
رهبر گفته بود تعداد شرکتهای اقتصادی وزارت اطلاعات کم نبودهاند هرچند که فعالیتهای همین تعداد شرکت برای این وزارتخانه «بدنامی» به همراه داشته است.
اظهارات فرهاد رهبر در حالی است که در همان دوران وزیر اطلاعات وقت «علی یونسی اعلام کرد در دورانی که مسوولیت این وزارتخانه را برعهده داشت، دستور انحلال ۱۰۰ شرکت وابسته به آن را صادر کرده بود.
از ۱۰۰ شرکتی که به گفته یونسی منحل شده بودند، هیچ نام و نشانی در دست نیست. اما میدانیم یکی از مهمترین شرکتهایی که وزارت اطلاعات در اختیار داشت، کارخانه تولید لاستیک «کیانتایر» بود.
این شرکت اولین کارخانه تولیدکننده تایر، تیوب و نوار خودرو بود که در سال ۱۳۳۷ به نام «بی. اف. گودریچ ایران» با سرمایهگذاری مشترک ایران و امریکا تاسیس و سپس نامش در سال ۱۳۵۴ به کیانتایر تغییر داده شد.
خود این شرکت مدعی است: «با پیروزی انقلاب، کیانتایر تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفت و در سال ۱۳۷۳ در بورس اوراق بهادار تهران به بخش خصوصی واگذار شد. اما “علی فلاحیان”، وزیر پیشین اطلاعات گفته کیانتایر مربوط به صندوق بازنشستگی وزارت اطلاعات بود.»