ایران بریفینگ – نقض حقوق بشر در ایران، همواره یک مسأله بغرنج بوده است؛ به رغم اینکه انتظار می رفت روی کار آمدن دولت “حسن روحانی”، موجبات بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران را فراهم آورد، اما افزایش شمار اعدام ها، سرکوب جامعه مدنی و نقض آزادی بیان به عنوان نمونه هایی از نقض حقوق انسانی، در ایران همچنان به قوت خود باقی است. نیروهای امنیتی
سازمان دیده بان حقوق بشر طی گزارش سالانه خود از وضعیت حقوق بشر در ایران در سال 2015، «نیروهای امنیتی، اطلاعاتی و قوه قضاییه» جمهوری اسلامی را به عنوان اصلی ترین «ناقضین حقوق بشر» در ایران عنوان کرد. این سازمان، سیاست «ترس آفرینی» را مهم ترین عامل تهدید حقوق انسان ها در سراسر جهان معرفی کرده است. نیروهای امنیتی
این نهاد مدافع حقوق بشر، در گزارش ۶۵۹ صفحهای خود با تأکید بر عدم مجازات عاملان نقض حقوق بشر در ایران در راستای عمل به تعهدات ملی و بین المللی، بیان کرد: «نیروهای امنیتی سالهای متمادی است که با مصونیت کامل به سرکوب آزادیهای اساسی و آزار و اذیت مردم در ایران پرداختهاند.»
اعمال فشار بر کاربران رسانه های اجتماعی، هنرمندان و فعالان عرصه رسانه و مطبوعات، زندانی کردن فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر، اعمال قوانین تبعیض آمیز علیه اقلیت های مذهبی و قومی و جلوگیری از فعالیت های فرهنگی و سیاسی این اقلیت ها، ترویج و گسترش تبعیض جنسیتی، اعمال محدویت برای انجمن های صنفی و کارگری و نقض حقوق پناهندگان و کارگران مهاجر، از نمونه های بارز نقض حقوق بشر در ایران هستند که این گزارش به صورت مفصل به تشریح آنها پرداخته است.
دراین گزارش از فشار نیروهای امنیتی و اطلاعاتی بر روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان، فعالان رسانه های اجتماعی و فعالین حقوق بشر، انتقاد شده و دادگاه های انقلاب، متهم به صدور احکام سنگین علیه این اقشار گردیده اند. حکومت جمهوری اسلامی به شکل گسترده ای در جهت حفظ منافع خود، منتقدان و مخالفان خود را تحت فشار قرار داده و در این راستا به «ارگان های مرعوب کننده و سرکوب گر» امنیتی و اطلاعاتی خود از جمله سازمان “اطلاعات سپاه” و “وزارت اطلاعات”، آزادی عمل تام داده است.
پیشتر نیز چهار سازمان حقوق بشری در راستای دیدار حسن روحانی با رییس جمهوری فرانسه، طی نامه سرگشاده ای، خواستار توجه کشورهای برقرار کننده ارتباط با ایران به وضعیت جدی حقوق بشر در این کشور شدند. در این نامه به سرکوب، سانسور و استفاده از قوانین مبهم برای زندانی کردن مخالفان سیاسی و مدافعان حقوق بشر، به عنوان یک امر عادی در ایران، اشاره شده است.
عدم وجود انتخابات آزاد، رد صلاحیت های گسترده و دستکاری شده در فرایند انتخابات، دستگیری و سرکوب اقلیت های قومی، از دیگر موارد اتهام ایران در نقض حقوق بشر است که این سازمان ها خواستار توجه و رفع آنها توسط رییس جمهور ایران از طریق قدرت و نفوذ خود، شده اند.
طی عمر سی و چند ساله حکومت جمهوری اسلامی، مجمع عمومی سازمان ملل به جز چند سال، هر ساله قطعنامه ای علیه ایران به خاطر نقض حقوق بشر، صادر کرده است. در17 دسامبر 2015 نیز این مجمع، قطعنامه دیگر خود را صادر کرد. در این قطعنامه از سرکوب فعالان سیاسی و روزنامه نگاران به شدت انتقاد گردیده و افزایش مجازات اعدام، یکی از موارد نگران کننده در ایران عنوان شده است. این قطعنامه اگر چه الزام آور نیست، اما نشانگر اراده جوامع بین المللی در تداوم دفاع از حقوق بشر در ایران است که توسط حکومت جمهوری اسلامی به شدت مورد تجاوز قرار می گیرد. نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی نیروهای امنیتی
گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران – ۲۰۱۵