«نرگس محمدی»، فعال حقوق بشر روز شنبه سیزدهم خرداد ماه ۱۳۹۱ در حالی برای انجام ملاقات با خانواده خود به اتاق ملاقات برده شد که او بر روی یک صندلی نشسته و توسط چهار نفر حمل می‌شد.
به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، پیش از این خانواده نرگس محمدی از احتمال تشدید و گسترش بیماری او در فضای نامناسب و ضرورت دور نگاه داشتن این بیمار از چنین فضاهایی از سوی پزشکان خبر داده بودند.
نرگس محمدی پس از آنکه در خرداد ماه ۱۳۸۹ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد، به بیماری «فلج عضلانی» مبتلا و همین مسأله موجب آزادی او شد.
نرگس محمدی در ملاقات با خانواده خود در خصوص وضعیت جسمانی خود، گفته است که با وجود درخواست برای انتقال به زندان اوین در تهران، یعنی جایی که حکم برای او صادر شده و محل سکونتش بوده است اما همچنان در زندان زنجان نگهداری می‌شود.
نرگس محمدی گفته است که فلج عضلانی‌اش تشدید شده و تنها دارویی که به او داده می‌شود، مسکنی است که از طریق آمپول تزریق می‌شود.
این در حالی است که بیمار «فلج عضلانی» احتیاج به مراقبت ویژه و فضای دور از استرس دارد. استمرار فلج عضلانی باعث می‌شود که بیماری مزمن شده و در صورت محقق نشدن شرایط مناسب، مداوای آن طولانی و حتی غیر ممکن شود.
از همین رو خانواده نرگس محمدی بار‌ها از مسئولان خواسته‌اند تا او را به مکان مناسبی منتقل کنند. آیین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها نیز در خصوص چگونگی نگهداری زندانیان بیمار و سیاسی، دارای دستورالعمل‌هایی است که به گفته خانواده نرگس محمدی، مسئولان تا کنون به آن‌ها عمل نکرده‌اند.
نرگس محمدی در حال حاضر در زندان زنجان، شهری غیر از محل سکونت خود، زندانی است.
زندانیان در زندان زنجان از داشتن امکانات بسیار معمولی محروم هستند و همچنین در این زندان، زندانی سیاسی وجود ندارد.
منبع:هرانا