تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۸۹
جرس: بنا به گزارش منابع خبری، یکی از نزديکان منصور اسانلو گفته است که اين فعال کارگری به دليل ناراحتی قلبی از روز يکشنبه در بيمارستانی در کرج با دست بند و پابند بستری شده است.
به گزارش رادیو اروپای آزاد، این منبع نزدیک به اسانلو، در مورد وی خاطرنشان کرد “این فعال کارگری روز جمعه از ناحيه قلب، احساس درد داشت که از زندان رجايی شهر کرج به يکی از بيمارستان های اين شهر اعزام شد.”
بر اساس اين گزارش، اسانلو پس از مراقبت های اوليه پزشکی به زندان بازگردانده شد، اما مجددا شنبه شب دچار ناراحتی از ناحيه قلب شد و روز يکشنبه به بيمارستان اعزام شد.
اين گزارش همچنين حاکيست: پزشکان معالج گفته اند که منصور اسانلو دچار گرفتگی رگ شده است و اقدام به آنژيوگرافی کرده اند و در شرايطی که اين فعال کارگری به مراقبت های پزشکی نياز دارد، قرار است که او روز چهارشنبه به زندان رجايی شهر بازگردانده شود.
منصور اسانلو در تير ماه سال ۸۶ توسط ماموران امنيتی در تهران بازداشت و به اتهام هايی مانند اقدام عليه امنيت ملی به پنج سال زندان محکوم شد.
اين فعال کارگری در تابستان سال جاری، در شرايطی که در زندان رجايی شهر کرج به سر می برد، دوباره به اتهام های امنيتی محاکمه و به يک سال زندان بیشتر محکوم شد.
در همين حال، فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل باانتشار بيانيه ای، با غير عادلانه خواندن احکام زندان که برای منصور اسانلو صادر شده است، از گزارش مربوط به احتمال حمله قلبی وی در زندان رجايی شهر کرج ابراز نگرانی کرد.
ديويد کاکرافت، دبير کل فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، در اين مورد گفت که بدرفتاری با منصور اسانلو، بخشی از تلاش برای از بين بردن صدای او و در نتيجه، سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه است.
کاکرافت با اشاره به تحولات در تونس و مصر افزود: آيا حکومت ايران از اين تحولات درس نگرفته است؟
کنگره اتحاديه های کارگری و سازمان عفو بين الملل نيز به شرايط منصور اسانلو اعتراض کردند و خواستار آزادی فوری و بدون قيد و شرط او شدند.
در بيانيه مشترک اين دو سازمان کارگری و حقوق بشری، خواسته شده است که به سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه اجازه ادامه فعاليت داده شود.
بر اساس مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان بين المللی کار، که ايران نيز آنها را امضا کرده است، کارگران حق تاسيس تشکل های خود را دارند. اما تشکل ها و اتحاديه های کارگری در ايران و جهان می گويند که دولت به اين تعهد احترام نمی گذارد.
در همين ارتباط، دهها فعال کارگری در ساليان اخير، بازداشت و يا زندانی شده اند.
از جمله فعالان کارگر زندانی، منصور اسانلو، ابراهيم مددی، رضا شهابی، غلامرضا غلام حسينی و رضا رخشان هستند.
کنگره اتحاديه های کارگری و سازمان عفو بين الملل در بيانيه خود تاکيد کرده اند که دولت ايران بايد تمامی فعالان کارگر زندانی را آزاد کند و به حق تشکل يابی کارگران احترام بگذارند.