عبدالله شهبازی در سایت شخصی اش نوشته است، طبق اطلاعات موثقی که دریافت کرده شعبه ۱۶دادگاه تجدیدنظر استان فارس این حکم را برای وی صادر کرده است.به گزارش بامدادخبر،«زمین و انباشت ثروت: تکوین الیگارشی جدید در ایران امروز»، عنوان کتابی از عبدالله شهبازی است که پای او را به دادگاه باز کرد. محور این کتاب که شهبازی آن را در وب سایت شخصی‌اش در شبکه اینترنت منتشر کرده است، «زمین خواری» در استان فارس است.
عبدالله شهبازی در این کتاب از جمله آیت الله حائری شیرازی، امام جمعه سابق شیراز را به ضبط غیرقانونی زمین‌های شخصی افراد مختلف متهم کرده است.
در پی شکایت افرادی چون عبدالعلی نجفی، فرمانده سابق «سپاه انصار المهدی» که توسط آقای شهبازی به همکاری با آیت‌الله حائری در زمین‌خواری در استان فارس متهم شده است، پرونده‌ای برای این پژوهشگر در دادگاه باز شد.
آقای شهبازی این افراد را متهم کرده که با تاسیس موسساتی در پوشش فعالیت‌های های مذهبی و خیریه اقدام به زمین‌خواری می کنند.
وی همچنین مصطفی پورمحمدی، وزیر سابق کشور، را به زمینه‌سازی تشکیل مافیای نفتی و روح‌الله حسینیان از مقامات سابق امنیتی، دوست سعید امامی و نماینده فعلی مجلس شورای اسلامی را به «بهایی» بودن متهم کرده است.
عبدالله شهبازی در دادگاه بدوی به اتهام «تهمت و افترا و توهین و نشر اکاذیب» به پنج ماه حبس تعزیری محکوم شد.
وی درخواست تجدید نظر کرد ولی دادگاه تجدید نظر به جای تخفیف در مجازات آن را تشدید کرد.
محمدحسین دلاوری، وکیل این نویسنده در گفت و گو با رادیو فردا می گوید: «دادگاه تجدیدنظر نمی تواند حکم دادگاه بدوی را تشدید کند چون در ماده ۲۵۸ قانون آئین دادرسی به صراحت آمده است که دادگاه تجدید نظر نمی تواند حکم تعزیری دادگاه بدوی را تشدید کند، مگر در مواردی که مجازات آمده در حکم دادگاه بدوی کمتر از حداقل مجازات پیش بینی شده در قانون باشد.»
آقای دلاوری با ابراز شگفتی از حکم صادرشده برای موکلش می افزاید: «حداقل مجازات پیش بینی شده در قانون برای اتهامات وارد شده به آقای شهبازی یکی یک ماه و دیگری دو ماه است و بدین ترتیب دادگاه بدوی بیشتر از حداقل حکم صادر کرده بود.»
آقای شهبازی در وب سایت خود ضمن انتقاد از حکم صادر شده نوشته است که دادگاه تجدید نظر حتی او را برای شنیدن دفاعیاتش احضار نکرده است.
وی در ادامه ضمن دفاع از محتویات کتاب «زمین و انباشت ثروت» نوشته است: «اگر محکمه صالحه ای به طور علنی برگزار می شد از بند بند مندرجات کتابم دفاع می‌کردم و از جمله نقش مخرب آقای حائری و کارگزاران او، از جمله سردار عبدالعلی نجفی، را در گسترش تباهی و فساد اقتصادی و اخلاقی در فارس ثابت می کردم. افسوس، که برخی مقامات متنفذ قضایی فارس با کانون‌های فاسد مالی، که در کتاب من نام‌شان ذکر شده، پیوند عمیق دارند و در سه سال اخیر این امر برایم به یقین بدل شده است.»
پایان پیام