مجید توکلی به جرم نفی استبداد و ستایش آزادی در زندان است

342

گروهی از دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با صدور بیانیه ای، خواهان آزادی مجید توکلی از زندان شدند. دانشجویان امیرکبیر، زیر تیغ سرکوب مافیای ولی فقیه و مدافعان حکومت اسلامی، فریاد آزادی همرزم شان را سر داده اند.نسل جوانی که در جنبش خیابانی 1388 حماسه آفرید، تاب تحمل ارتجاع حاکم را نداشته و مخالفت خود را با دیکتاتوری به اشکال مختلف اعلام می کند.نامه جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه امیرکبیر نمونه ای از پایداری و دادخواهی جنبش دانشجوئی است.

متن نامه:

“چنین است که امید مردم به دانشگاه است و گویا مردم از دانشجویان پیمانی گرفته اند. آن ها پیمان گرفته اند که آزادی باید زنده بماند، شادی میهمان هر خانه شود، خشونت چنان رسوا شود که اجازه ی حضور و بروز نیابد، زنجیر های عقاید و بیان و اندیشه ها پاره شود، دوستی و همدلی افزون گردد، به جای برتری جویی ها، روا داری و احترام به همدیگر نشانده شود و آزادی و عدالت، دموکراسی و رفاه و حقوق بشر و زیست اخلاقی و انسانی و همه با هم محقق گردد. مردم پیمانی سخت گرفته اند و کاری سخت پیش رو دارید. اما می دانم که با همت تان پیروز می شوید و احترام مردم را بر می انگیزید. آن گاه اگر استبداد همه ی توان اش را به خشونت و سرکوب تبدیل کند، باز شکست خواهد خورد.” (بخشی از پیام مجید توکلی به دانشجویان در مهرماه ١٣٨٩)

آذر ارمغان طلب آزادی و آزادگی است، که با خون و زندان درآمیخته است. یادآور سه آذر اهورایی است و هزاران آذرخش دیگر. آذر برای پلی تکنیک یادآور مجید توکلی، شرف جنبش دانشجویی، است.

دو سال گذشت… از آن روز که مجید از عشق به آزادی سخن گفت و بر سر استبداد بی صبرانه فریاد کشید. گفته بود که هر چه فریاد در گلو دارد، بر سر استبداد می کوبد. از آن روز که به قصد تحقیرش برخاستند، و ندانستند که همه ما “مجید توکلی” هستیم و شرافت او زاییده شجاعتش بود، نه جامه اش. این روزها مجید در حبس، نماد نسلی است که سخنی جز آزادی بر زبان نداشت و سلاحی جز قلم در دست.

دو سال گذشت. ١٦ آذر سال ١٣٨٨، تریبون “برای آزادی”، سالگرد روز دانشجو در دانشگاه پلی تکنیک تهران، مجید توکلی جز “برای آزادی” سخن نگفت. وی در حالی پس از ضرب و شتم ماموران امنیتی بازداشت شد، که در دو دادگاه مختلف، به دلیل سخنان و نوشته هایش در مجموع به نه سال زندان محکوم شد و مادام العمر از ادامه تحصیل محروم شد.

مجید اکنون در حالی در زندان رجایی شهر کرج در حال گذراندن دوران حبس خود در تبعید به سر می برد، که مادر بیمار وی بیش از دو سال از دیدار فرزند محروم مانده و با قطع کلیه تماس های تلفنی زندانیان سیاسی توسط زندانبانان، بیش از ده ماه است که با مجید سخن نگفته است. این ها تنها گوشه ای از ظلم هایی است که بر وی و خانواده اش رفته است.

دانشگاه خانه آزادی است. در جامعه ای که در دانشگاهش نتوان آزادانه سخن گفت و ابراز عقیده نمود، نمی توان به انتظار شکوفایی و توسعه نشست. در چنین جامعه ای فساد رشد می کند و مداحی جایگزین نقادی می شود. بی خردان و چاپلوسان بر مسند امور می نشینند و حکم می رانند، و آگاهان و دل سوزان یا در بند جاهلانند و یا در بند سکوت.

ما جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) ضمن محکومیت مجدد بازداشت و صدور حکم ناعادلانه نه سال حبس برای مجید توکلی، خواستار آزادی هر چه زودتر وی از زندان هستیم؛ که تنها در سخنان و نوشته هایش از نفی استبداد و ستایش آزادی سخن گفته است. و اگر جرم اینست ما همه گناهکاریم و مستحق مجازات.

امضا کنندگان

پیمان احمدپور

آیلین اسدی نژاد

فرناز اسلامی

مهدی اشراقی

علی افشاری

میلاد ایران نژاد

احسان ایری

امیررضا آهویی

هادی باقری

بهنام برهمن

ایمان بهرام زاده

ناهید پرویزی

هادی پلاور

بیژن پوریوسفی

ناصر پویافر

یاسر ترکمن

عابد توانچه

دلارام جلیلی

آیدا حاجی زاده

سید امیر حسینی پرور

عباس حکیم زاده

حسین خائفی

مقداد خلیل پور

حمید خوانین

مسعود دهقان

وحید دولت آبادی

میثم رزم آرا

محمد یوسف رشیدی

پدرام رفعتی

فرشته رفیعیان

فواد سجودی فریمانی

مهدی سعیدی پور

محمد اسماعیل سلمانپور

محسن سهرابی

ثمره شاه صفی

سامان شاه محمدی

حامد شجاعی

مریم شعبانی

مجید شیخ پور

علی صابری

احد صراف شیرازی

بیتا صمیمی زاد

آروین طاهائی

هومن طاهری

توحید علی اشرفی

مصطفی غفوری ورزنه

مهرداد فرنوش

شکوفه قاسمی

علیرضا قراگزلو

احمد قصابان

محسن قمری

مازیار کریمی

میثم محمد

کورش محمودکلایه

پویان محمودیان

سید نریمان مصطفوی

البرز ملیحی

مهسا مهرداد

بهزاد نبوی

بتسابه نبی ییان

سیاوش نیشابوری

حامد ورمزیار

سجاد ویس مرادی

علی هنری

حسین یکتایی

محمد یوسفی

رضا یونسی

متن اصلي