ایران بریفینگ – در کنترل درآوردن شبکه جهانی و بیمرز اینترنت، نه فقط خواسته ایران، که آرزوی همه حکومتهای تمامیتخواه و سرکوبگر جهان است. اما آیا جمهوری اسلامی در شرایط کنونی توان اجرای طرح بلندپروازانهای مانند «اینترنت ملی» را دارد؟ آیا سرکوب فعالان شبکه های اجتماعی و نقض حقوق شهروندی کاربران اینترنت، علیرغم همه محدودیت های اعمال شده کاهش یافته و یا متوقف خواهد شد؟ شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات
در تابستان ۱۳۹۴ اعضای تازه شورای عالی فضای مجازی با حکم “علی خامنه ای” رهبر جمهوری اسلامی تعیین و اهم محورهای وظایف این شورا به اعضای آن ابلاغ شد. یکی از مهمترین وظایف ابلاغ شده در این دستورالعمل که با قید «تسریع در راه اندازی » عنوان شده بود، راه اندازی «شبکه ملی اطلاعات» بود که از اوایل سال ۱۳۸۴ و همزمان با اولین دوره ریاست جمهوری “محمود احمدی نژاد”، بودجه های کلان دولتی برای آن تخصیص داده شد. اما تا این لحظه هنوز از میزان پیشرفت این طرح یا زمان احتمالی پایانش خبر موثقی وجود ندارد. نکته دیگری که در همین ابلاغیه مورد تاکید خامنه ای قرار گرفت «اهتمام ویژه به سالم سازی و حفظ امنیت همه جانبه فضای مجازی کشور» بود. به عبارت دیگر وی همچنان بر فیلترینگ و اعمال محدودیت بر گردش آزاد اطلاعات تاکید کرد. شبکه ملی اطلاعات
پایگاههای خبری نزدیک به سپاه پاسداران در پی تاکید رهبر ایران بر این دو موضوع، تبلیغات گسترده ای را در جهت موجه ساختن راه اندازی اینترنت ملی و ادامه بر فیلترینگ آغاز کردند. پایگاه های خبری “مشرق نیوز” و “گرداب” و دیگر رسانه ها، با انتشار مقالاتی تلاش کردند تا هزینه های مصروف شده برای این طرح ها را موجه جلوه داده و در دولت جدید نیز به آنها بودجه هایی اختصاص داده شود.
پایگاه مشرق نیوز با انتشار مجدد یکی از مقالات قدیمی خود به مردم و کاربران اینترنت در داخل ایران هشدار داد که مراقب شیوه های متعدد جاسوسی دولت های آمریکا و بریتانیا بوده و با ذکر این نکته از قول وب سایت” Tecca” اظهار داشت :«هیچ شهروندی در آمریکا از امنیت اطلاعات شخصی برخوردار نیست و همواره از طریق سیستمهای GPS، وب و مخابرات تحت کنترل است، در واقع دیگر هیچ محیطی در آمریکا حتی در فضای مجازی هم خصوصی نیست و هیچ راهی هم برای فرار از چشم های کنترلگر در آمریکا وجود ندارد.»
این رسانه با انتشار این سخنان در واقع دو هدف داشت؛ اول اینکه نشان دهد کنترل بر فضای مجازی اقدامی است که در همه جای جهان صورت می گیرد و اگر در ایران نیز اتفاق می افتد نباید مورد اعتراض کاربران واقع شود. دوم اینکه به زعم خود به کاربران هشدار دهد با استفاده از فضای مجازی ممکن است در دام جاسوسان «دشمن» بیفتند. پس بهتر است به جای استفاده از شبکه جهانی، به استفاده از شبکه ملی اطلاعات بسنده کنند.
چندی بعد مشرق نیوز وبسایت نزدیک به جناح تندرو در ایران در مقاله ای با عنوان “طرح دولت برای تشخیص هویت آنلاین” به نقل از روزنامه “تلگراف ” انگلیس از تلاش دولت انگلستان برای ایجاد سیستم تشخیص هویت و کنترل کاربر آنلاین خبر داد. در پی انتشار این اخبار که بصورت مستقیم در تبلیغ و توجیه طرح اینترنت ملی در مشرق نیوز به انتشار رسید، این رسانه تلاش کرد تا تعریفی قابل قبول و موجه از شبکه ملی اطلاعات ارائه دهد و نوشت: «شبکه ملی متشکل از زیرساختهای ارتباطی، مراکز داده توسعه یافته داخلی دولتی و غيردولتی و همچنين زيرساختهای نرمافزاری است که در سراسر کشور گسترده شده است. اين شبكه ظرفیت لازم برای “نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی درکشور به منظور توسعهي خدمات الکترونیکی” و “دسترسی به اینترنت” از طريق بستر ارتباطی باند پهن سراسری برای کاربران خانگی، کسب و کارها و دستگاههای اجرایی را فراهم میكند. این شبکه تجمیع کننده شبکههای اختصاصی، محلی و ملی در کشور است كه از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل میشود. بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاههای اجرايی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارايه خدمات به كاربران عمومی است و اين دو بخش در نقاطی نظير مراكز داده با يكديگر اتصال دارند.»
ایران تاکنون برای تحقق مفهوم شبکه ملی اطلاعات هزینه های فراوانی متقبل شده است. در دیماه ۱۳۸۵ بودجه ۱۰ میلیارد تومانی در کمیسیون صنایع و معادن به این طرح اختصاص یافت. بودجه مذکور به کمیسیون تلفیق فرستاده شد اما این کمیسیون که در مورد مفهوم شبکه ملی اطلاعات توجیه نبود، آن را تصویب نکرد؛ لذا در صحن علنی مجلس هم تصویب نشد. اما پیگیریها ادامه داشت و پس از چند ماه، در خرداد ۱۳۸۶، بالاخره مبلغ ۵۶۶ میلیارد تومان بین سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ برای اجرای این طرح به شرکت مخابرات ایران، شرکت ارتباطات زیرساخت و شرکتهای وابسته اختصاص یافت. اندکی بعد در تاریخ ۲۸ مرداد ماه ۱۳۸۶، شورای اقتصاد با افزودن ۳۵۰ میلیارد تومان دیگر به این طرح توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موافقت کرد. بدینوسیله مجموعأ بیش از ۹۱۰ میلیارد تومان بودجه به این طرح اختصاص یافت.
“اینترنت ملی” اولین واژهای بود که در ماههای آغازین کار دولت احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ مطرح شد. در آن زمان، “محمد سلیمانی” بر کرسی وزارت ارتباطات تکیه زده بود. اکنون ۹ سال از آن زمان گذشته و تحقق این طرح با وعده وزیر ارتباطات کنونی به سال دیگر موکول شده است؛ طرحی که بی هیچ پشتوانه و کارکردی، میلیاردها ریال هزینه به کشور ایران تحمیل نموده و هیاهو برای هیچ به نظر می آید. شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات شبکه ملی اطلاعات
منبع : ایران سایبر