زندانی سیاسی ارژنگ داوودی 10 روزاست که در سلولهای انفرادی است

بنا به گزارشات رسیده به” فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران” زندانی سیاسی ارژنگ داوودی 10 روز است که در سلولهای انفرادی بند 1 شکنجه گاه زندان گوهردشت بسر می برد.

زندانی سیاسی ارژنگ داودی از روز یکشنبه 4 اردیبهشت ماه بدون هیچ دلیلی از سالن ایزوله شده بند 4 توسط پاسداربندها به سلول انفرادی بند 1 شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج منتقل شد.

انتقال وی به سلول های انفرادی آنهم با دلایلی کاملا واهی و بی اساس تنها به قصد افزایش فشار و ایجاد شرایط قرون وسطایی علیه این زندانی سیاسی صورت گرفته است

این در حالی است که زندانی سیاسی ارژنگ داوودی از 11 آذرماه 89 از داشتن هرگونه تماسی با خانواده اش اعم ملاقات کابینی و یا تماس تلفنی محروم می باشد.

زندانی سیاسی ارژنگ داودی بدستور علی مردانی رئیس جدید زندان و فرجی رئیس اطلاعات زندان به سلولهای انفرادی انتقال یافته است.

در این شکنجه گاه افرادی مانند, افسر پاسدار میرزاآقایی، پاسداربند سلیمانی و پاسداربند مرادی شکنجه های قرون وسطایی را علیه زندانیان بکار می برند که تا به حال منجر به قتل و نقض عضو چند زندانی بی دفاع شده است.

خانواده زندانی سیاسی ارژنگ داودی نزدیگ به 6 ماه است که از وضعیت و شرایط او بی خبر هستند و در نگرانی فزاینده ای بسر می برند.

مراجعات این خانواده به ارگانهای مختلف تا به حال بی پاسخ بوده است و بازجویان وزارت اطلاعات به جای پاسخ دادن از علت قطع ارتباط و عدم اطلاع از وضعیت عزیزشان، همسر وی را مدتی پیش به ستاد پیگیری وزارت اطلاعات احضار نمودند و او را مورد بازجویی قرار دادند.

آنها او را تهدید نمودند که اگر در مورد وضعیت و شرایط همسرش آقای داوودی اطلاع رسانی کند با عواقب سختی مواجه خواهد شد.

سلولهای انفرادی سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت محل شکنجۀ زندانیان سیاسی و عادی می باشد.

زندانیان بی دفاع در این بند تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار می گیرند.

شیوۀ شکنجه هایی که علیه زندانیان در این بند بکار برده می شود به قرار زیر می باشد؛ ابتدا به زندانی پابند، دست بند و چشم بند می زنند سپس چند شکنجه گر حول او دایره می زنند، پس از آن او را از هر طرف آماج ضربات باتونهای خود قرار می دهند.

این ضربات برای مدت طولانی ادامه می یابد و گاها شدت ضربات بحدی شدید است که منجر به شکسته شدن باتون می گردد. ضربات باتون در اکثر مواقع منجر به شکسته شدن دست, پا, دندانها، سر، دنده ها، زخمی و کبودی شدن زندانی می گردد.

شکنجه گران همچنین شوکرهای برقی با ولتاژ زیاد علیه زندانی بکار می برند که در موارد متعدد منجر به سوختگی پوست زندانی می گردد.

پاسداربندها از شکنجه های جنسی مانند, تجاوز و استعمال باتون استفاده می کنند.

آنها همچنین برای مدت طولانی مانع خواب زندانی می شوند، ایجاد محدودیت برای استفاده از سرویسهای بهداشتی و حمام، محدود کردن جیره غذایی زندانی تا حد گرسنگی شدید و موارد متعدد دیگر می باشد.

فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران, انتقال این زندانی سیاسی را به سلول انفرادی به منظور افزایش فشارها و ایجاد شرایط طاقت فرسا علیه وی را محکوم می کند و کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشرو دمکراسی در ایران

14 اردیبهشت 1390 برابر با 04 می 2011

گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل