رحیم صفوی با “فتنه” خواندن ۱۸ تیر، مدعی است که عناصری از دولت و مجلس در آن زمان، در این فتنه به عنوان اپوزیسیون و به عنوان نیروهای مخالف حاضر شدند و می گوید اگر چند تن از عناصر پشت پرده به خوبی دستگیر و محاکمه نشدند. ای کاش در آن زمان این اتفاق می افتاد.
او در این تحلیل که بی شباهت به سناریوهای سعید امامی نیست، از ۱۸ تیر بعنوان فتنه یاد کرد و گفت: فتنهای که در سال ۱۳۷۸ رقم خورد، محصول تفکری بود که آن سالها در بعضی از دستگاههای ما ریشه داشت. میخواستند نهادهای امنیتی و انتظامی ما را فلج و در نتیجه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را تضعیف کنند.
تجمع ۱۸ تیر در خوابگاه کوی دانشگاه در اعتراض به بسته شدن روزنامه سلام بود.
صفوی ادعا کرد که در برخی از وزارتخانههای آن زمان ـ مثلا وزارت کشور و وزارت علوم ـ وجود داشت. در روزهای نخست فتنه ۷۸ وزیر کشور اجازه نمیداد که سپاه و بسیج وارد عمل شده و آشوبی که تهران را به آتش کشیده بود را آرام کنند. میگفت فقط نیروی انتظامی و این در حالی بود که نیروی انتظامی میگفت که ما دیگر نمیتوانیم ادامه بدهیم. من برای اولین بار همینجا عرض بکنم که من در آن قضیه برخورد جدی با وزیر کشور وقت داشتم.
وی گفت: در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی که دبیر آن آقای دکتر حسن روحانی بود، یک برخورد لفظی بین ما پیش آمد و آقای روحانی به نفع سپاه رای داد و گفت: «سپاه باید بیاید؛ برای دفع فتنه تهران». بعداین که موضوع گزارش شد و حضرت آقا هم اجازه دادند، با ورود بسیج و سپاه، ظرف چند ساعت این فتنه تمام شد. میتوانم بگویم عناصری که ما آن زمان دستگیر کردیم آنها گفتند که توسط مسؤلان برخی وزارتخانه ها حمایت می شدند.
صفوی در ادامه این گفت و گو با تحلیل یک جانبه از رویداد ۱۸ تیر ادامه داد: بعد از اینکه سپاه و بسیج وارد عمل شدند و ظرف ۲ ساعت کار را تمام کردند. بعد از آن هم حضرت آقا سخنرانی کردند. مردم ایران هم در ۲۳ تیرماه با حضورشان در خیابانها جواب آنها را دادند. حضرت آقا حدود سه هفته بعد در نماز جمعه ۸ مرداد، به تحلیل حادثه هجده تیر پرداختند و برای مردم روشنگری کردند.متاسفانه باید بگویم عناصری از دولت و مجلس در آن زمان، در این فتنه به عنوان اپوزیسیون و به عنوان نیروهای مخالف حاضر شدند.
وی حمله به کوی دانشگاه را ” عمل زشت” خواند اما نگفت که چرا با عاملان و آمران آن برخورد نشده است و افزود: البته یک اعمال زشت هم انجام شد یعنی در شروع غائله که آن روزنامه مسئلهدار سلام بسته شد، یک عده حمله کردند به کوی دانشگاه و اعمال زشت و غیر قابل قبولی از خود نشان دادند. البته من مشکوک به این هستم که عناصری از خود آنها مامور بودند که بروند در خوابگاهها و آن ضرب و جرح ها را به دانشجویان عزیز انجام دادند.
صفوی مدعی است: به هر حال آن فتنه تمام شد ولی چند تن از عناصر پشت پردهاش به خوبی دستگیر و محاکمه نشدند. ای کاش در آن زمان این اتفاق می افتاد.
سرلشکر سید یحیی صفوی همچنین در این گفت و گو به تشریح برخی ناگفته ها از تدابیر رهبری در برخورد با حوادث و اتفاقات داخلی و بینالمللی در ۲۲ سال گذشته پرداخت.
وی در گفت و گو با فارس گفته است: رهبری در مدیریت چالش ها و تهدیدات انقلاب اسلامی، نقش رهبری در پیروزی، تدام، حفظ و گسترش انقلاب نقش بسیار مهمی است.امام بزرگوارمان در پیروزی انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس چه رسالت بزرگی را به ثمر رساندند و هم اکنون که ۲۲ سال مقام
رهبری بعد از امام این انقلاب را مدیریت و رهبری می کنند نقش رهبری فعلیمان کمتر بیان شده است.
صفوی در بیان ویژگی های رهبری به خاطره ای اشاره کرد که به ادعای وی ” که نشان از دوراندیشی و درایت حضرت آقا دارد” و گفت: در سال ۱۹۹۰ عراقیها ساعت ۵ صبح از مرز صفوان به کویت حمله کردند و قبل از ظهر دولت و ارتش کویت کاملاً ساقط شد و عراق، کویت را بخشی از استان بصره اعلام کرد. در اینجا لازم میدانم یک سند تاریخی شورای عالی دفاع را برای اولین بار مطرح کنم که نشان از دوراندیشی و درایت حضرت آقا دارد. در سال ۵۹ که عراق به ایران حمله کرد، کویت کمکهای زیادی به عراق میکرد. همان سال ۵۹ و سال ۶۰ کویت یک میلیارد دلار پول برای جنگ با ما به عراق داد.
در جلسه شورای عالی دفاع آن زمان که حضرت آقا نماینده حضرت امام(ره) در شورای عالی دفاع بودند مطرح شد که ما با کویت برخورد بکنیم یا نه؟ و اصلاً موضع ما در قبال کویت چه باشد؟ حضرت آقا در آن زمان اینگونه موضع گرفتند که ما الان نباید میدان جنگ را وسیع کنیم و علاوه بر عراق بخواهیم با کویت هم درگیر شویم.
از طرف دیگر عراق نسبت به کویت ادعای سرزمینی دارد و ممکن است که این عراق یک روزی به سراغ کویت هم برود.این صحبت را حضرت آقا سال ۵۹ – ۶۰ بیان کردند؛ یعنی زمانی که هنوز یک سال از جنگ نگذشته بود و این بینش را هم هیچکدام از اعضای شورای عالی دفاع آن زمان نداشتند که مثلاً عراق نسبت به کویت ادعای سرزمینی دارد و یا اینکه ما نباید میدان جنگ را ما گسترش ندهیم.
وی در خصوص مساله طالبان نیز گفت: وقتی که طالبان این سیزده نفر دیپلمات را به شهادت رساند، حضرت آقا در مشهد بودند و من همان جا خدمت ایشان رسیدم.آن موقع من فرمانده کل سپاه بودم. ما ظرف ۴۸ ساعت دو لشگر را از طریق هواپیما در مرز تایباد پیاده کردیم. یک نقشه عملیاتی را طراحی کرده و خدمت حضرت آقا بردم که از حضرت آقا اجازه بگیرم که ما با چند لشگر تا منطقه هرات پیشروی کنیم. (هرات حدوداً صدوسی کیلومتر با مرز ما فاصله دارد.) گفتم: “اجازه بدهید ما برای تنبیه طالبان با چند لشگر برویم تا هرات اینها را قلع و قمع بکنیم و گوشمالی بدهیم، منهدم بکنیم و برگردیم.”
حضرت آقا با این طرح مخافت کردند و فرمودند: “اولا طالبان وارد سرزمین ما نشدهاند و به داخل کشور ما تجاوز نکردهاند؛ ورود ایران به سرزمین افغانستان ممکن است که دیگران را به واکنش بیندازد.” در ادامه فرمودند: “حالا سیزده نفر شهید شدند و شما میروید که انتقام آنها را بگیرید ولی در این لشگرکشی هم ممکن است تعدادی بیشتر از سیزده نفر از شما شهید بشوند یعنی اینجور نیست که فقط شما از آنها بکشید.”
صفوی همچنین گفت که طرح ادغام سپاه و ارتش توسط آقای هاشمی رفسنجانی پیگیری می شد و جلسات متعددی هم توسط آقای عبدالله نوری برگزار می شد برای این ادغام ولیکن در همان روزهای اول رهبری حضرت آقا این طرح متوقف شد و تدبیر حضرت آقا حفظ ارتش و سپاه و تفکیک ماموریت ها بین این دو سازمان بود که انجام شد.
منبع: کلمه