دروغ تکراری؛ لباس شخصی ها درد دین دارند

دوشنبه, ۲۲ شهریور, ۱۳۸۹

چکیده : ” اینان افرادی متدین و دارای انگیزه های مذهبی هستند که مرتدان و ناصبی ها را به قتل رسانده اند.” این عبارت را روح الله حسینیان در روز 21 دی ماه 1377 در برنامه ی چراغ در دفاع از متهمان قتل های زنجیره ای گفته است . او هم اکنون زنده است و از کسانی است که هنوز هم به قاتل بودن خود افتخار می کند و هر روز هم از « درآوردن چشم فتنه ی سبز » می گوید.

گروه سیاسی- مهستی شیرازی:

یــــــکم :

” مسلمانان شاهد باشید و روز قیامت پیش جدم شهادت بدهید که من در راه دین اول کسی هستم که چشم مشروطه طلبان را بیرون آوردم ” .

این عبارت منسوب به پسر سید نقیب است ، یکی از اوباشی که در سرکوب انقلاب مشروطه فعال بود .

روزنامه ی حبل المتین چاپ دهلی نو ؛ هنگامی که گزارش کشته شدن یک نفر را در روز ۲۵ آذز ۱۲۸۶ در میدان توپخانه نقل می کند ، این عبارت را گزارش کرده است و ادامه داده است ” و بعد با کارد چشم آن جوان را کند …»

اکنون که یک قرن از انقلاب مشروطه گذشته است و تاریخ ، پرده از نقش دربار در تحریک و تامین اوباش برای سرکوب جنبش مشروطه برداشته است ، می توان در خصوص ادعای پسر سید نقیب قضاوت کرد و می توان شهادت داد که « درآوردن چشم مشروطه طلبان » تا چه اندازه در راه دین بوده و تا چه حد به آئین مسلمانی وفادار بوده است ؟

از قضاوت تاریخ باید عبرت گرفت . برای آن که بدانیم تا چه حد از این قضاوت تاریخی عبرت گرفته ایم و از تکرار آن پرهیز کرده ایم ، به این عبارت که نود سال بعد تکرار شده است دقت کنید :

” اینان افرادی متدین و دارای انگیزه های مذهبی هستند که مرتدان و ناصبی ها را به قتل رسانده اند.”

این عبارت را روح الله حسینیان در روز ۲۱ دی ماه ۱۳۷۷ در برنامه ی چراغ در دفاع از متهمان قتل های زنجیره ای گفته است . او هم اکنون زنده است و از کسانی است که هنوز هم به قاتل بودن خود افتخار می کند و هر روز هم از « درآوردن چشم فتنه ی سبز » می گوید.

از خودمان بپرسیم : براستی ، برای قضاوت در تدین و انگیزه های مذهبی « این افراد » باید ۹۰ سال دیگر هم صبر کرد ؟  آیا هنوز هم لازم است به این دروغ تکراری و تاریخی و این نامسلمانی ، نامی از دین و مسلمانی برد و مهم تر از همه آیا از قضاوت تاریخ عبرتی گرفته ایم ؟

دوم :

۲۶مرداد ۱۳۷۸ ، شورایعالی امنیت ملی گزارش مفصلی را در خصوص نقش حوادث کوی دانشگاه تهران منتشر کرد . در این گزارش با درج چند نقطه (… ) به یکی ار اعضای گروههای فشار اشاره شده است که دارای سوابق متعدد بوده و در ماجرای درگیری با دوتن از وزاری دولت اصلاحات هم حضور داشته است.

بر اساس مستندات و شواهد این فرد مسعود ده نمکی است. همراهی مسعود ده نمکی با گروه های فشار در دهه ی هفتاد مشهور خاص و عام است و البته خود ده نمکی هم این همراهی را انکار نمی کند و البته بنا به یک رسم تاریخی ، او هم انگیزه ی خود را همان دین و مسلمانی و دفاع از ارزش ها و چه بسا کار فرهنگی می خواند.

ده نمکی در دهه ی هشتاد انگیزه های خود را در فیلم های میلیارد تومانی اخراجی ها پی گرفت . فیلمی که یکی از بازیگران اصلی و شاید هم بازیگردان اصلی آن ، همان کسی بود که در سال ۱۳۷۴ حرکات موزون او با یک لباس زنانه ، انگیزه ی ده نمکی و یارانش برای حمله به سینما قدس شد و ایفای تکلیف دینی و امر به معروف و نهی از منکر توسط ده نمکی و موتورسوران همراهش ، به سقط جنین یک زن بار دار منجر شد . مسعود ده نمکی تاکنون به نقش خود در هیچ کدام از ماجراهای مشهور اعتراف نکرده است و هم چنان با انگیزه دینی و به نام دین و مسلمانی به فعالیت های شبهه فرهنگی مشغول است.

اگرچه نقطه چین های گزارش شورای عالی امنیت ملی ، شاهدی تاریخی بر شهامت و صداقت مسعود ده نمکی است اما برای آن که به میزان صداقت و شهامت مسعود ده نمکی بهتر پی ببرید ، چند جمله ای را از او در مصاحبه با روزنامه ی « صاحب قلم » یادآوری می کنیم ، به خصوص آنجا که به شباهت منطق شجاعت خود با صدام حسین اشاره می کند:

” من آنقدر شجاعتش را دارم که اگر در حادثه بودم می گفتم. من در دانشگاه نبودم تازه خیلی از کارها را که دیگران از زیر آن فرار می کنند را ما به عهده می گیریم و به شوخی گفتم: اگر ما آن شب بودیم که نمی گذاشتیم سه شبانه روز طول بکشد، همان شب اول غائله را تمام می کردیم …در زمان صدام رفته بودم عراق، یکی از اعضای حزب بعث از من پرسید در ایران چه خبر شده بود، شنیده ام که دانشگاه ها معترض شده اند. من هم برایش شرح دادم. و او گفت اگر این حادثه در عراق انجام می گرفت صدام دستور می داد کل دانشگاه را با هواپیما نابود کنند و ماجرا تمام می شد ! ”

ســـــــــوم :

مرور تاریخی رفتارهای گروههای فشار، حتی اگر موجب عبرت نشود، این حسن را دارد که ماهیت واقعی آنان را افشا کند و نشان دهد جامه ای که از تارو پود دین و مقدسات برای خود بافته اند، توهمی بیش نیست و حقیقت آن است که پادشاه عریان است.