ایران بریفینگ/سیدجواد متولی – حمله به سفارت خانه‌ها در ایران، از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون، تحت نام ها و با بهانه های مختلف صورت پذیرفته است. حمله به سفارت آمریکا و گروگان گیری 52 دیپلمات این سفارت در سال 1358، حمله به سفارت بریتانیا در سال 1390 و اینک حمله به سفارت عربستان از جمله تحرکات غیردیپلماتیک و نقض آشکارای کنوانسیون های بین المللی در ایران است که بدست نیروهای تندرو و افراطی حمایت شده از سوی حکومت، به کرات در تاریخ انقلاب اسلامی دیده شده است. حمله به سفارت عربستان، اقدامی
حمله به سفارت عربستان، اقدامی حساب شده و با طرح ریزی قبلی
پس از اعدام “نمر باقر النمر” شیخ شیعی توسط عربستان، اعتراضات وسیعی توسط حکومت جمهوری اسلامی سازماندهی شد که در نهایت منجر به آتش کشانیدن سفارت عربستان به دست “نیروهای خودسر” حمایت شده از سوی گروه های فشار و قطع شدن رابطه تیره این دو کشور گردید.
“محسن کاظمینی”، فرمانده سپاه حضرت محمد رسول‌الله در واکنش به این اقدام اظهار داشت: « حمله به سفارت عربستان، آنطور که برخی می خواهند القاء کنند، یک اقدام خودجوش مردمی نبوده و حرکتی کاملا حساب شده و با طرح ریزی قبلی بوده است.» پاسدار کاظمینی مدعی آن گردید که این اقدام توسط «نیروهای مومن و حزب اللهی» صورت نگرفته، اما شواهدی از جمله برگزاری تجمعات اعتراضی توسط بسیجیان و صدور بیانیه تهدیدآمیز سپاه پاسداران در واکنش به اعدام شیخ نمر در عربستان و برخورد پر از ابهام نیروی انتظامی با مهاجمان به سفارت این کشور، تشدید کننده ظن هدایت این جریان تهاجمی از سوی گروه های فشار و نیروهای تندرو و «پاسدار انقلاب اسلامی» می باشد.
سپاه پاسداران، در واکنش به اعدام شیخ نمر، بیانیه تهدید آمیزی را مبنی بر «انتقام گیری سخت » از عربستان منتشر کرد. این ارگان اعدام نمر را بخشی از توطئه صهیونیست ها عنوان و تاکید کرد «رژیم منفور سعودی» هزینه این اقدام شرم آور را خواهد پرداخت.
به دنبال تهاجم نیروهای خودسر به سفارت عربستان و عدم برخورد و ممانعت نیروی انتظامی از این اقدام، “سعید منتظر المهدی” سخنگوی نیروی انتظامی”در توجیه برخورد مصالحه آمیز نیروهای خود با ناقضان حقوق دیپلماتیک، بیان داشته است « مردم را خیلی وقت ها نمی شود زد.» که البته با نیم نگاهی به عملکرد این نهاد امنیتی در برخورد با مردم در سالهای اخیر ، همچون برخورد با اعتراضات مردمی در سال 1388 و اجرای طرح های گشت ارشاد، می توان نادرستی این ادعا را به سادگی دریافت؛ به واقع نیروی انتظامی، قصد و یا اجازه برخورد با این مهاجمان را نداشته زیرا آنان نه تشکل مردمی بلکه گروهی از اعضای «بسیج» بوده اند.
حمله به سفارت عربستان، با همه حواشی و واکنش های داخلی، اما پیامدهای مهم بین المللی زیادی را به دنبال خود خواهد داشت؛ اعتراض شدید و اعلام قطع ارتباط دیپلماتیک چندین کشور با ایران، نه تنها مناسبات سیاسی بلکه معادلات اقتصادی کشور را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد و بار دیگر منافع ملی و مردمی، قربانی بازی های سیاسی توده های قدرتی می شود که از اختلافات مذهبی میان سنی و شیعه، سود می برند.
سازماندهی آشوب و فتنه در اعتراض به اعدام شیخ نمر، روحانی افراطی گرای شیعه که متهم به عضویت در گروه تروریستی “القاعده” می باشد نیز، بخشی دیگر از پروژه ضدبشری سپاه پاسداران می باشد که با هدف گسترش اختلافات مذهبی به منظور تسلط بر خاورمیانه، توسط این ارگان سیاسی _نظامی در حال پیگیری است. این ارگان منازعه جو، با صدور انقلاب اسلامی مبتنی بر مذهب شیعه، با هدف تفرقه افکنی میان شیعیان و سنی ها، سالهاست که منطقه خاور میانه را با بحران های جدی همچون پیدایش گروه تروریستی “داعش”، جنگ چند ساله سوریه، کشتار مردم در یمن و عراق روبرو گردانیده است. حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی حمله به سفارت عربستان، اقدامی