ایران بریفینگ / تقریباً ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در استان تهران در سکونتگاههای غیررسمی زندگی می‌کنند. آماری که یک مقام مسئول در وزارت مسکن و شهرسازی چندی پیش ارائه کرده است.
آنها در مکانهایی زندگی می کنند غیر رسمی که پیش از انقلاب به آنها زاغه نشین، حلبی آباد و زورآباد می گویند، با وقوع انقلاب البته زاغه نشین ها و حلبی آبادها محو نشدند اما برایشان نام گذاشته شد ، شهرک فاطمیه مشهور ترین آنهاست ، رخشان بنی اعتماد مستندی درباره این شهرک ساخت ، شهرکی با خانه های کوچک نهایتا ۳ یا ۵ متری که در آن بین ۵ تا ۸ نفر زندگی می کردند ، پس از انتشار این مستند بود که سپاه پاسداران منطقه ورامین شبانه به آن منطقه حمله کرد و شهرک را با خاک یکسان کرد و الان آن شهرک شده بوستان فاطمیه .
خاک سفید را هم شاید بسیاری بشناسند خاک سفیدی ها گفته می شد در جریان اعتراضات دانشجویی و ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸ به خیابانها آمده بودند ، آنها نیز عاقبتی همچون فاطمیه داشتند ، سپاه پاسداران و نیروی انتظامی شبانه حمله کرد و کل منطقه را با خاک یکسان کرد.
در هیچ کدام از این ویران سازی ها اشاره ای به ساکنان آن نمی شود ، یعنی در واقع برای آنها هیچ فکری نمی شود ، اخطاری داده می شود و بعد خانه ها ویران می شود ، شاید همین است که شهرک ها یکی پس از دیگری سر بر می آورند.
یکی از این شهرک ها ، شهرک امام رضا هست ، شهرکی که به تپه سیخی نیز مشهور است.
در تپه سیخی ها غریبه‌ها اجازه ورود ندارند. در شمال غربی بومهن سکونتگاهی است بر فراز تپه‌ای بلند، بومهنی‌ها به آن می‌گویند: تپه‌سیخی. نامش اما در قدیم اوزون‌تپه بوده، بخشی از بومهن. بومهن هم در کنار لوران، سیاه‌بند و شهرآباد روستا بوده تا دهه ۱۳۴۰.
اینجا اگرچه در قلب شهر بومهن است، خیابان و کوچه و پیاده‌راه ندارد. مسیرها همه خاکی است و خانه‌ها بدون قاعده و قانون ساخته شده‌اند. بیشتر درهای خانه‌ها زنگ‌زده است. دیوارها و پنجره‌ها رنگی به رخسار ندارند. خانه‌ها یکی کوچک و یکی بزرگ است، اما آنها در یک چیز مشترک هستند، در دیوارهایشان بیم ویرانی است.