بنا به گزارش تارنمای کلمه، عصر روز چهارشنبه پنجم تیرماه 1392 ماموران اجرای احکام دادستانی تهران به مطب دندانپزشکی دکتر علی ناظری رفته و وی را جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل کردند.
علی ناظری دندانپزشک و از پایه گذاران جامعه سبز مدنی ایران دارای گرایشات ملی و از فعالان جنبش سبز است که در زمینه مسایل محیط زیست و حمایت از فعالین حقوق بشر فعالیت می کرد.
این فعال 62 ساله درتاریخ 30 خرداد 1389 توسط اداره اطلاعات سپاه بازداشت و مدت 40 روز در سلول های انفرادی بند 2الف بازداشت بود که با سپردن وثیقه آزاد شد.
این زندانی سیاسی درشعبه 26 دادگاه انقلاب توسط قاضی پیرعباسی محاکمه و به اتهام شرکت در راهپیمایی ها و تجمعات اعتراضی مردم در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 به 10 سال تبعید در شهرستان زابل و یکسال حبس تعزیری محکوم شد.
با وجود گذشت بیش از 15 روز از بازداشت حنیف رحمانی هیچگونه اطلاعی از سرنوشت وی در دست نیست.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حنیف رحمانی روز پنجشنبه 23 خرداد ماه سال جاری در آستانه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در منزل مسکونی خود در کرج بازداشت شد.
مامورین ضمن تفتیش منزل، وسایل شخصی از جمله کتب و کامپیوتر وی را ضبط کرده و با خود بردند.
یکی از نزدیکان وی به گزارشگر هرانا گفت: “ما نمیدانیم وی را به کجا منتقل کرده اند و هیچ خبری از سرنوشت وی در دست نیست.”
گفتنی است، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، تعداد زیادی از فعالین سیاسی بازداشت شدند که از بین ایشان حسن صارمی (غلام حسین صارمی) برادر علی صارمی (که در زمستان 89 در زندان اوین اعدام شد) به همراه 2 فرزندش حامد و شهلا صارمی که سابقهی هیچ گونه فعالیت سیاسی ندارند، همچنان در بازداشت و بی خبری بسر میبرند.
مسئولان زندان اوین دور تازه ای از فشار بر زندانیان را آغاز کرده اند و برای نخستین بار نیز زندانیان را به اتهام غیبت مورد محاکمه قرار داده اند.
به گزارش جرس، در همین رابطه محمد داوری زندانی بند 350 روز دوشنبه 27 خرداد، پس از اعتراض به رای شعبه 1174 مجتمع قضایی قدوسی تهران با تشدید مجازات مواجه شد
محمد داوری، سردبیر سایت سحام نیوز و از اعضای ستاد انتخاباتی مهدی کروبی در سال 1388 پس از افشای آزار جنسی بازداشت شدگان بازداشت شد و به پنج سال زندان محکوم شد و در دوران گذراندان محکومیت به دلیل شرکت در تجمع صنفی معلمان یک سال دیگر به حکم او افزوده شد. او از شهریور ماه 1388 تا اسفند ماه سال گذشته که برادرش را از دست داد از مرخصی محروم بود.