
ایران بریفینگ / همدلی با کردهای سوریه پس از تجاوز ترکیه، در بین مردم ایران و سلبریتیها همهگیر شد، اما زیست کردهایی کشورمان چه… آنها به همدلی و توجه هممیهنانشان نیازی ندارند؟
اگر از آن دسته افرادی باشید که از مرزهای زمینی به ترکیه رفتهاید، حتماً با کردهای زیادی روبرو شدهاید که در پایانه مرزی و آنجایی که قرار است در گذرنامهتان مهر خروج بزنند،کردهایی ایستاده اند با سه جعبه (باکس) سیگار (حد مجاز) تا از مرز گذر داده و در خاک ترکیه با بهایی بیشتر بفروشند و سودش را (به خاطر گران بودن سیگار در ترکیه و ارزانتر بودنش در ایران) بگیرند.
اما یک دگرگونی در این یک سال و نیم رخداده: تا فروردین ۱۳۹۷ ، کردهای خودمان بودند که سیگار جابجا کرده و سود میبردند، اما از هنگامیکه عوارض خروج از کشور ( و یا به تعبیر زیبای عموم ایرانیان : «جریمه خروج از کشور») بهیکباره از ۲۰ هزار تومان (برای سفر زمینی) به ۲۲۰ هزار تومان برای بار نخست (۳۳۰ هزار بار دوم و ۴۴۰ هزار بار سوم) افزایش یافت، حالا دیگر برای کردهای ایرانی نهتنها سودی نمیماند، بلکه زیانده هم بود در نتیجه دیگر از مرزهای قانونی نمی رفتند کوه و دره را پیش گرفتند طولانی بودن مسیر دیگر به ۳ جعبه سیگار نمی ارزید و لاستیک و تلویزیون و حتی یخچال و کولر و… هم اضافه شد ، اینگونه بود که نام جدیدی در میان مشاغل سیاه ایران ثبت شد : « کولبر»
رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی نوروزی خود در مشهد آنها را مظلوم و قربانی نام نهاد و از مجاری امنیتی و انتظامی خواست : با آنها کاری نداشته باشید !
اما این سخن یا نمایشی بود و یا مافیای برادران قاچاقچی ناشنیده گرفتند ، گواه آنکه هفته و روزی نیست که خبر کشته و زخمی شدن کولبران در غرب ایران و یا شرق ایران که آنها نیز به همین روش و سوخت حمل می کنند را در رسانه ها نشنویم .
تا کنون هیچ رسانه و سلبریتی در داخل ایران نسبت به این نسل کشی کردهای ایرانی واکنشی نشان نداده است حالا باید گفت اگر دلسوز و مدافع حقوق کردها هستید اول از کردهای ایرانی و هموطنانتان دفاع کنید تا بعد برسیم به کوبانی و …