تیم ارتباطات سایبری در وزارت امور خارجه آمریکا چهارشنبه ۳۱ مرداد در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی توییتر، ایران را به‌دروغ پردازی درباره جنگنده جدیدی که از آن رونمایی کرده، متهم کرد.
در این توئیت نوشته‌شده است: «به نظر مسئولان نظام (ایران)، درکی کافی از میزان پیشرفت صنعت هواپیماسازی ندارند. هواپیمای آن‌ها تا حدود زیادی شبیه جنگنده‌ای است که ایالات‌متحده چند دهه پیش‌تولید کرد و ایران، ناوگانی قدیمی از آن دارد؛ اما فریب، ابزار اصلی آن‌ها است».
سه‌شنبه ایران از جنگنده‌ای رونمایی کرد که مدعی شد ساخت بومی است. حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران در مراسم رونمایی از این جنگنده گفت، تنها هدف از توان نظامی، ایجاد مانعی در برابر دشمنان و برقراری صلح دائم است.
تصاویر تلویزیونی روحانی را نشان داد که در کابین خلبان جنگنده نشسته و پس‌ازآن فرمان پرواز آن را صادر کرد.
رسانه‌های رسمی مدعی شدند که این هواپیمای، به سامانه‌های الکترونیکی پیشرفته و رادارهای چند کاربری مجهز است.
عوفیر جندلمن سخنگوی دولت اسرائیل هم توئیتی دراین‌باره منتشر کرد و نوشت: «نظام ایران از هواپیمای کوثر رونمایی کرد و مدعی شد این نخستین هواپیمای جنگی صد در صد ساخت محلی است؛ اما من به‌سرعت مطمئن شدم که این هواپیمای بسیار قدیمی آمریکایی از نوع اف-۵ است».
اگرچه بسیاری از رسانه‌های ایران این جنگنده را تماماً بومی می‌دانند اما چند رسانه نزدیک به حکومت همچون سایت مشرق به الگوبرداری و کپی از جنگنده اف-۵ در ساخت کوثر اعتراف کرد و نوشت: به گفته فرماندهان نهاجا این برنامه بر اساس مهندسی معکوس هواپیمای جنگنده اف-۵ تایگر در سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۷ شکل گرفت.
جنگنده اف-۵ به‌عنوان یک هواپیمای کوچک و چابک، توانایی انجام مأموریت‌های مختلف رزم هوایی نزدیک، تهاجمی و بمباران سبک را دارد که تعداد زیادی از انواع مختلف آن پیش از انقلاب خریداری‌شده بود و به دلیل نداشتن پیچیدگی‌های زیاد، ۲ گونه دیگر هواپیمای رزمی موجود در ایران یعنی اف-۴ فانتوم و اف-۱۴ تامکت گزینه مناسبی برای قرار گرفتن به‌عنوان پایه برنامه ساخت جنگنده در ایران محسوب می‌شد.
به زبان ساده می‌توان گفت یک هواپیمای رزمی از بخش‌های کلی به اسم سازه، الکترونیک پروازی، پیشران و تسلیحات تشکیل می‌شود. جمهوری اسلامی احتمالاً در بخش ساخت سازه به خودکفایی رسیده است اما قطعاً در بخش سیم‌کشی و یا اصطلاحاً وایرینگ و در بخش سامانه‌های اویونیکی بعید به نظر می‌رسد از توانائی‌های لازم برخوردار باشد.
در داخل کابین هواپیمای کوثر اگرچه شاهد یک تغییر بسیار بنیادی نسبت به خانواده اف ۵ هستیم و مشاهده می‌شود که نمایشگرهای دیجیتالی مدرن، جایگزین آلات دقیق قدیمی شده‌اند اما این امر نه‌تنها نقطه قوت که نقطه‌ضعف اصلی صنایع نظامی ایران است چراکه هماهنگ‌سازی توان موتور جت اف- ۵ که بی‌شک در ساخت آن‌هم با مشکل روبه هستند با سیستم رایانه‌ای و اپتیکی کاری است غیرممکن و از همین رو کارخانه سازنده اف-۵ به ابداع نسل جدیدی از جت‌ها همچون اف – ۵ ای و یا اف-۱۶ روی آورد.
